σχιζοφρένεια - ψυχώσεις

Ψυχώσεις και Σχιζοφρένεια

Ψυχώσεις: Οι ψυχώσεις είναι σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές που χαρακτηρίζονται από απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι με ψύχωση μπορεί να έχουν ψευδαισθήσεις (βλέπουν ή ακούν πράγματα που δεν υπάρχουν) και παραληρήματα (πεποιθήσεις που δεν απηχούν την πραγματικότητα).

Σχιζοφρένεια: Η σχιζοφρένεια είναι μια τέτοια χρόνια ψυχωσική διαταραχή που επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, την αντίληψη, τη συναισθηματική αντίδραση και τη συμπεριφορά.


Θετικά Συμπτώματα

  • Ψευδαισθήσεις: Οπτικές, ακουστικές ή άλλες αισθητηριακές εμπειρίες χωρίς πραγματική βάση.
  • Παραληρήματα: Παράλογες πεποιθήσεις ή παρανοϊκές σκέψεις, όπως ότι κάποιος θέλει να προκαλέσει κακό ή ιδέες μεγαλείου.
  • Διαταραγμένη σκέψη: Δυσκολία στη λογική σκέψη και στη συγκέντρωση.


Αρνητικά Συμπτώματα

  • Συναισθηματική επιπέδωση: Ελάττωση των συναισθηματικών αντιδράσεων.
  • Ανηδονία: Απώλεια ενδιαφέροντος για ευχάριστες δραστηριότητες.
  • Κοινωνική απόσυρση: Απομόνωση από κοινωνικές σχέσεις.


Γνωστικά Συμπτώματα

  • Διαταραχές στη μνήμη και την προσοχή.
  • Δυσκολίες στη λήψη αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων.

 

Επιλογές Θεραπείας


Φαρμακευτική Αγωγή

  • Αντιψυχωσικά φάρμακα: Χρησιμοποιούνται για τη μείωση των ψυχωσικών συμπτωμάτων. Περιλαμβάνουν τα κλασικά αντιψυχωσικά (όπως η χλωροπρομαζίνη και η αλοπεριδόλη) τα άτυπα αντιψυχωσικά (όπως η ρισπεριδόνη και η ολανζαπίνη), αλλά και νεότερα φάρμακα όπως οι αναστολείς του μεταφορέα γλυκίνης τύπου 1 (GlyT1) και οι αγωνιστές των μουσκαρινικών υποδοχέων M1 και M4 (Iclepertin και Emraclidine, Xanomeline αντίστοιχα).


Ψυχοθεραπεία

  • Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Εστιάζει στην αλλαγή των αρνητικών σκέψεων και συμπεριφορών.
  • Οικογενειακή θεραπεία: Υποστήριξη και εκπαίδευση της οικογένειας για τη διαχείριση της διαταραχής.


Κοινωνική Υποστήριξη

  • Υπηρεσίες αποκατάστασης: Βοηθούν τους ασθενείς να ανακτήσουν τις κοινωνικές και επαγγελματικές τους δεξιότητες.
  • Ομάδες υποστήριξης: Παροχή αλληλοϋποστήριξης μεταξύ ανθρώπων που έχουν αυτή τη διάγνωση και μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες.


Νοσοκομειακή Περίθαλψη

  • Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειάζεται νοσηλεία για τη σταθεροποίηση της κατάστασης.
 

Πρόγνωση 

Η πρόγνωση της σχιζοφρένειας και των ψυχώσεων εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και μπορεί να ποικίλει σημαντικά από άτομο σε άτομο. Παρακάτω περιγράφονται οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την πρόγνωση.


Θετικοί Προγνωστικοί Παράγοντες

  • Πρόωρη παρέμβαση: Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία συνδέεται με καλύτερα αποτελέσματα.
  • Συμμόρφωση με τη θεραπεία: Η τακτική λήψη φαρμάκων και η συμμετοχή σε ψυχοθεραπεία βελτιώνουν την πρόγνωση.
  • Υποστηρικτικό περιβάλλον: Η υποστήριξη από την οικογένεια και το κοινωνικό δίκτυο είναι ζωτικής σημασίας.
  • Μικρή σοβαρότητα αρχικών συμπτωμάτων: Τα λιγότερο σοβαρά αρχικά συμπτώματα συσχετίζονται με καλύτερη πρόγνωση.


Αρνητικοί Προγνωστικοί Παράγοντες

  • Χρόνια συμπτώματα: Η μακρά διάρκεια των συμπτωμάτων χωρίς θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει την πρόγνωση.
  • Συνοδές διαταραχές: Η παρουσία άλλων ψυχικών ή σωματικών διαταραχών μπορεί να δυσχεραίνει την ανάρρωση.
  • Φτωχή συμμόρφωση με τη θεραπεία: Η διακοπή των φαρμάκων ή η αποφυγή της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπές και επιβαρύνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας μελλοντικά.


Μακροπρόθεσμη Πρόγνωση

  • Υποτροπή: Η σχιζοφρένεια και οι ψυχώσεις είναι χρόνιες διαταραχές με πιθανότητα υποτροπών. Περίπου το 50% των ανθρώπων με αυτή τη διάγνωση θα βιώσουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια.
  • Λειτουργικότητα: Με την κατάλληλη θεραπεία, πολλοί ασθενείς μπορούν να διατηρήσουν καλή λειτουργικότητα και ποιότητα ζωής.
  • Ανάγκη για δια βίου θεραπεία: Σε πολλές περιπτώσεις, απαιτείται μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή και τακτική παρακολούθηση για την πρόληψη των υποτροπών.


Στρατηγικές Βελτίωσης της Πρόγνωσης

  • Συνεχής παρακολούθηση: Τακτικές επισκέψεις στον ψυχίατρο και κατάλληλες προσαρμογές στη θεραπεία.
  • Εκπαίδευση και υποστήριξη οικογένειας: Η εκπαίδευση της οικογένειας για την κατανόηση της διαταραχής και την υποστήριξη του ασθενούς.
  • Ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις: Προγράμματα επαγγελματικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης.