Το άγχος των ανδρών για το μέγεθος του πέους τους είναι μια διαχρονική ανησυχία που εντοπίζεται σε διάφορους πολιτισμούς και ιστορικές περιόδους. Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος “Σύνδρομο Μικρού Πέους” (Small Penis Syndrome, SPS) περιγράφει μια παθολογική ανησυχία που βιώνουν ορισμένοι άνδρες, ακόμα και όταν το μέγεθος του πέους τους βρίσκεται εντός φυσιολογικών ορίων. Στην ουσία, πρόκειται για μια ψυχολογική διαταραχή που σχετίζεται με τη σωματική δυσμορφοφοβία και μπορεί να έχει σοβαρές συναισθηματικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Το Σύνδρομο Μικρού Πέους έχει ψυχολογική βάση
Το Σύνδρομο του Μικρού Πέους συνδέεται στενά με την Σωματοδυσμορφική Διαταραχή (Body Dysmorphic Disorder, BDD), μια ψυχική πάθηση κατά την οποία ένας άνθρωπος εστιάζει υπερβολικά σε ένα αντιληπτό σωματικό “ελάττωμα”. Σύμφωνα με έρευνα των Veale et al. (2016), οι άνδρες με SPS τείνουν να βιώνουν σοβαρό άγχος και μειωμένη αυτοεκτίμηση, αποφεύγοντας τις σεξουαλικές σχέσεις – ενίοτε και τις κοινωνικές επαφές καθολικά – εξαιτίας του φόβου της απόρριψης.
οι περισσότεροι άνδρες που ανησυχούν για το μέγεθος του πέους τους έχουν φυσιολογικές διαστάσεις
Αυτή η ανησυχία δεν βασίζεται απαραίτητα σε αντικειμενικά δεδομένα. Οι μελέτες δείχνουν πως οι περισσότεροι άνδρες που ανησυχούν για το μέγεθος του πέους τους έχουν φυσιολογικές διαστάσεις, αλλά αισθάνονται ότι είναι ανεπαρκείς λόγω της κοινωνικής σύγκρισης και των επιρροών από τρίτους (Mondaini et al., 2002).
Κοινωνικό υπόβαθρο και πολιτισμικές επιδράσεις
Το άγχος σχετικά με το μέγεθος του πέους έχει ρίζες στις πολιτισμικές αντιλήψεις περί αρρενωπότητας. Σε πολλές κοινωνίες, η σεξουαλική ικανότητα και η δύναμη του άνδρα συνδέονται παραδοσιακά και εντελώς στερεοτυπικά με το μέγεθος του γεννητικού οργάνου του. Τα μέσα ενημέρωσης, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η πορνογραφία και η λαϊκή κουλτούρα συχνά προβάλλουν μη ρεαλιστικά πρότυπα, ενισχύοντας την πεποίθηση ότι “μεγαλύτερο σημαίνει καλύτερο” (Petersen & Hyde, 2011).
οι περισσότεροι άνδρες υπερεκτιμούν το μέσο μέγεθος του πέους
Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνδρες υπερεκτιμούν το μέσο μέγεθος του πέους, γεγονός που τους οδηγεί σε περιττό άγχος. Σε μια μεγάλη μελέτη των Veale et al. (2015), διαπιστώθηκε πως η πλειονότητα των ανδρών που είχαν ανησυχίες για το μέγεθός τους, το αντιλαμβάνονταν ως μικρότερο από τον πραγματικό μέσο όρο, από λανθασμένη πληροφόρηση που είχαν λάβει από τα ΜΜΕ ή από την πορνογραφία.
Συνέπειες στην ψυχική υγεία και στην καθημερινή ζωή
Η διαρκής ενασχόληση με το μέγεθος του πέους μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Οι άνδρες με SPS παρουσιάζουν:
- Γενικευμένο άγχος και κατάθλιψη: Η χαμηλή αυτοπεποίθηση και η αρνητική αυτοεικόνα μπορεί να εξελιχθούν από στρεβλές πεποιθήσεις σε πραγματικά ψυχικά προβλήματα (Ghanem et al., 2013).
- Αποφυγή σεξουαλικών επαφών: Ο φόβος της απόρριψης οδηγεί σε αποχή από τις ερωτικές σχέσεις, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την κοινωνική και τη συναισθηματική ζωή (Veale et al., 2016).
- Αυξημένο ενδιαφέρον για επεμβάσεις μεγέθυνσης πέους: Πολλοί άνδρες στρέφονται σε αμφίβολες θεραπείες, χειρουργικές επεμβάσεις ή επικίνδυνες πρακτικές που μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες (Morris et al., 2016).
Θεραπευτικές προσεγγίσεις
Η θεραπεία για το Σύνδρομο του Μικρού Πέους δεν στοχεύει μόνο στη μείωση του άγχους, αλλά και στην αλλαγή των δυσλειτουργικών πεποιθήσεων που σχετίζονται με το μέγεθος του πέους.
Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT)
Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική, καθώς βοηθά τους άνδρες να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές σκέψεις και να αναπτύξουν μια πιο ρεαλιστική αυτοεικόνα (Phillips, 2005). Μέσα από την CBT, οι ασθενείς μαθαίνουν να αμφισβητούν τις αρνητικές πεποιθήσεις τους και να αναδιαμορφώνουν την αντίληψή τους για την αρρενωπότητα.
Φαρμακευτική αγωγή
Σε περιπτώσεις σοβαρού άγχους, κατάθλιψης ή εμμονικής σκέψεις, μπορεί να προτείνουμε αντικαταθλιπτικά ή αγχολυτικά φάρμακα, ιδιαίτερα όταν διαπιστώνουμε ότι το SPS σχετίζεται με τη Σωματοδυσμορφική Διαταραχή (Bjornsson et al., 2010).
Εκπαίδευση και ενημέρωση
Η σωστή πληροφόρηση για το μέσο μέγεθος του πέους και η κατανόηση της πραγματικής ποικιλότητας που υπάρχει στη φυσιολογία των ανδρών μπορούν να μειώσουν το άγχος που σχετίζεται με αυτή την ανησυχία. Έρευνες δείχνουν πως οι άνδρες που λαμβάνουν έγκυρη ενημέρωση σχετικά με το ζήτημα αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και λιγότερη πίεση να ανταποκριθούν σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες (Veale et al., 2015).
Σύμφωνα με τη μεγάλη μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Urology International (BJUI) από τους Veale et al. (2015), το μέσο μέγεθος του πέους έχει ως εξής:
- Χαλαρό μήκος: 9,16 cm
- Χαλαρό μήκος με τέντωμα: 13,24 cm
- Μέγεθος σε στύση: 13,12 cm
- Περίμετρος σε χαλαρή κατάσταση: 9,31 cm
- Περίμετρος σε στύση: 11,66 cm
Η συγκεκριμένη μελέτη ανέλυσε δεδομένα από 15.521 άνδρες σε όλο τον κόσμο και βασίστηκε σε μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν από επαγγελματίες υγείας – όχι σε αυτοαναφορές -, γεγονός που καθιστά τα αποτελέσματα αξιόπιστα.
Εξάλλου και άλλες έρευνες έχουν καταλήξει σε παρόμοια αποτελέσματα, με μικρές διακυμάνσεις ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή. Ενδεικτικά, μια άλλη μελέτη από τους Wessells et al. (1996) κατέληξε σε ελαφρώς διαφορετικές εκτιμήσεις, αλλά τα νούμερα ήταν μέσα στο ίδιο εύρος.
Τελικά το μέγεθος μετράει;
Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι για τις περισσότερες γυναίκες, το μέγεθος του πέους δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την απόλαυση του σεξ. Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine (2014) έδειξε ότι μόνο το 20% των γυναικών προτιμά ένα πέος μεγαλύτερο από το μέσο όρο, ενώ η πλειονότητα δηλώνει ότι άλλα κριτήρια, όπως η ευγένια, η επικοινωνία και η συναισθηματική σύνδεση, είναι σημαντικότερα για τη σεξουαλική ικανοποίηση (Prause, Park, Leung, & Miller, 2015).
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ορισμένες γυναίκες εκφράζουν προτίμηση για διαφορετικά μεγέθη πέους ανάλογα με το αν η σεξουαλική επαφή αφορά σε μια μακροχρόνια σχέση ή σε μια περιστασιακή επαφή. Για παράδειγμα, μια μελέτη από τους Hughes & Gallup (2013), διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που αναζητούν περιστασιακές σχέσεις τείνουν να προτιμούν ελαφρώς μεγαλύτερο μέγεθος σε σχέση με εκείνες που βρίσκονται σε σταθερές σχέσεις.
Σε αντίθεση με τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο μέγεθος του πέους ως στοιχείο έλξης, σύμφωνα με μια σειρά ερευνών (Bogaert & Hershberger, 1999). Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Archives of Sexual Behavior (2013), οι ομοφυλόφιλοι άνδρες αναφέρουν ότι το μέγεθος του πέους επηρεάζει σημαντικά τόσο την αυτοεικόνα τους, όσο και την ερωτική έλξη τους για άλλους άνδρες.
Επιπλέον, ορισμένοι ομοφυλόφιλοι άνδρες που υιοθετούν έναν πιο «ενεργητικό» ή «παθητικό» ρόλο στο σεξ εκφράζουν διαφορετικές προτιμήσεις για το μέγεθος του συντρόφου τους, με τους πρώτους να τείνουν να δίνουν λιγότερη σημασία στο μέγεθος και τους δεύτερους να δείχνουν ελαφρώς μεγαλύτερη προτίμηση σε μεγαλύτερα μεγέθη (Brewster et al., 2017).
Η δε εμπειρία των τρανς ανδρών και μη δυαδικών ατόμων σχετικά με το μέγεθος του πέους διαφέρει σημαντικά από τις παραδοσιακές αντιλήψεις περί αρρενωπότητας. Για παράδειγμα, οι τρανς άνδρες που έχουν υποβληθεί σε φαλλοπλαστική (χειρουργική επέμβαση για τη δημιουργία πέους) μπορεί να αναπτύξουν ανησυχίες σχετικά με το μέγεθος και τη λειτουργικότητα του νέου τους ανατομικού χαρακτηριστικού, αν και η ψυχολογική προσαρμογή και η αυτοπεποίθησή τους βελτιώνονται αρκετά μετά τη διαδικασία (Monstrey, Hoebeke, Selvaggi, 2009). Από την άλλη, πολλά μη δυαδικά άτομα απορρίπτουν εντελώς την παραδοσιακή αντίληψη περί “ιδανικού μεγέθους” πέους, θεωρώντας ότι η σεξουαλικότητα είναι πιο ρευστή και δεν περιορίζεται από βιολογικές παραμέτρους.
Η σημασία του μεγέθους του πέους εξαρτάται επίσης από το είδος της σεξουαλικής επαφής. Για παράδειγμα, έρευνες δείχνουν ότι το μήκος του πέους έχει μικρότερη σημασία στη στοματική ή χειρωνακτική ικανοποίηση σε σύγκριση με τη διεισδυτική επαφή (Morrison, Bearden, Ellis, & Harriman, 2004). Επίσης, σε ανθρώπινες κοινότητες που σχετίζονται με φετιχιστικές ή BDSM πρακτικές, το μέγεθος του πέους μπορεί να έχει συμβολική σημασία ή να συνδέεται περισσότερο με φαντασιώσεις κυριαρχίας και ισχύος, παρά με τη φυσική απόλαυση (Weinberg, Williams, & Moser, 1984).
Συμπερασματικά, το Σύνδρομο Μικρού Πέους είναι μια ψυχολογική κατάσταση που πηγάζει περισσότερο από την υποκειμενική αντίληψη παρά από την πραγματικότητα. Οι κοινωνικές πιέσεις διαμορφώνουν μια λανθασμένη εικόνα για την ανδρική σεξουαλικότητα, και οδηγούν πολλούς άνδρες σε αδικαιολόγητες ανησυχίες, όχι μόνο για το μέγεθος αλλά και για τις σεξουαλικές επιδόσεις τους. Η σωστή ψυχολογική προσέγγιση, η εκπαίδευση και η θεραπεία μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στη διαχείριση του προβλήματος και στη βελτίωση της αυτοεκτίμησης των ανδρών που το βιώνουν.
Βιβλιογραφία
- Bjornsson, A. S., Didie, E. R., & Phillips, K. A. (2010). Body dysmorphic disorder. Dialogues in Clinical Neuroscience, 12(2), 221–232.
- Morris, B. J., Krieger, J. N., & Klausner, J. D. (2016). Critical evaluation of the early complications of penile enlargement surgery. Urology, 91, 208–213.
- Petersen, J. L., & Hyde, J. S. (2011). Gender differences in sexual attitudes and behaviors. Perspectives on Psychological Science, 6(1), 36-48.
- Yafi FA, Jenkins L, Albersen M, Corona G, Isidori AM, Goldfarb S, Maggi M, Nelson CJ, Parish S, Salonia A, Tan R, Mulhall JP, Hellstrom WJ. Erectile dysfunction. Nat Rev Dis Primers. 2016 Feb 4;2:16003.
- Veale, D., Miles, S., Read, J., Troglia, A., Carmona, L., Fiorito, C., … & Muir, G. (2015). Relationship between self-discrepancy and penile size dissatisfaction. The Journal of Sexual Medicine, 12(1), 146-155.
- Wilcox SL, Redmond S, Davis TL. Genital image, sexual anxiety, and erectile dysfunction among young male military personnel. J Sex Med. 2015 Jun;12(6):1389-97.
