Υπογράφει:

Δημήτρης Παπαδημητριάδης

Ο Δημήτρης Παπαδημητριάδης σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Διεθνή Πολιτική Υγείας στο London School of Economics (LSE). Εξειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική και στην Ψυχοθεραπεία στο Λονδίνο (Royal Free Hospital & UCL School of Medicine, Halliwick Personality Disorder Service) και στην Αθήνα (Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής, Περιφ. Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”).Συμμετείχε στο πρόγραμμα Γνωσιακής Θεραπείας για τις Διαταραχές Άγχους του Beck Institute for Cognitive Behavior Therapy που ίδρυσε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ ο θεμελιωτής της γνωσιακής θεραπείας Dr. Aaron T. Beck.Έχει λάβει τιμητικούς επαίνους για δραστηριότητές του από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, την Επιστημονική Εταιρεία Γενικής Ιατρικής, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Μη-Κυβερνητικών Οργανώσεων, την Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και το Βραβείο “Κοινωνία των Πολιτών” των Δημοσιογράφων της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΑ).Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας στο διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φοιτητών Ιατρικής (EMSA) με έδρα τις Βρυξέλλες και Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας (ΕΕΦΙΕ).Σήμερα εργάζεται ως ιδιώτης ψυχίατρoς – ψυχοθεραπευτής και συμμετέχει σε δράσεις ακτιβισμού για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Λαμβάνει μερος σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, όπου δίνει ομιλίες με στόχο την ενημέρωση του κοινού για ζητήματα ψυχικής υγείας με ιδιαίτερη έμφαση στην καταπολέμηση του στίγματος. Παράλληλα, σχολιάζει στα ΜΜΕ και αρθρογραφεί τακτικά στον Τύπο για τα μείζονα κοινωνικά ζητήματα.Έχει συγγράψει τα βιβλία “Μικρή εισαγωγή: Άγχος” (πρώτο σε πωλήσεις στην πρώτη έκδοση) και “Μικρή εισαγωγή: Κατάθλιψη” που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Μοναξιά στην Πόλη: Ομιλία Δημ. Παπαδημητριάδη στο TEDx Panteion University

Η μοναξιά είναι μία υποτιμημένη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων. Σε περιβάλλοντα γεμάτα κίνηση και θόρυβο, η αίσθηση της απομόνωσης μπορεί να είναι οξύτατη. Παρά την πληθώρα των ανθρώπων που μας περιβάλλουν, η σύνδεση με τους άλλους αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη.

Κατανόηση της μοναξιάς στις σύγχρονες μεγάλες πόλεις

Η μοναξιά στις μεγάλες πόλεις δεν είναι απλώς μια αίσθηση, αλλά μια πολυδιάστατη εμπειρία που επηρεάζει την ψυχική και σωματική υγεία των ανθρώπων. Ο ρυθμός ζωής, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας και οι κοινωνικές προσδοκίες δημιουργούν εύκολα ένα κλίμα απομόνωσης. Οι άνθρωποι συχνά βυθίζονται στη ρουτίνα τους που τους απομακρύνει από τις πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις, ενώ τα ψηφιακά μέσα επικοινωνίας αντικαθιστούν τις αυθεντικές επαφές.

Η αίσθηση της μοναξιάς μπορεί να ενταθεί από την έλλειψη υποστήριξης και κατανόησης από τον κοινωνικό περίγυρο. Οι άνθρωποι που ζουν σε μεγάλες πόλεις αισθάνονται συχνά πως δεν έχουν κανέναν να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, γεγονός που τους οδηγεί σε μια ατέρμονη αναζήτηση για σύνδεση. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, που επιδεινώνουν περαιτέρω την αίσθηση της απομόνωσης.

Επιπλέον, η κοινωνική απομόνωση δεν περιορίζεται μόνο στους ηλικιωμένους ή στους ανθρώπους με περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες. Υπάρχουν και νέοι άνθρωποι που, μολονότι κοινωνικά ενεργοί, μπορεί να βιώνουν μοναξιά. Η εννοιολογική διάσταση της μοναξιάς είναι πιο περίπλοκη από ό,τι φαίνεται, καθώς οι άνθρωποι μπορεί να είναι περιτριγυρισμένοι από κόσμο και όμως να αισθάνονται εσωτερικά απομονωμένοι.

 

Στρατηγικές υποστήριξης για την αντιμετώπιση της μοναξιάς

Η πρώτη στρατηγική για την αντιμετώπιση της μοναξιάς είναι η ενίσχυση της αυτογνωσίας. Κατανοώντας τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε πότε νιώθουμε μοναξιά και γιατί. Αυτή η διαδικασία αυτοκριτικής μπορεί να μας βοηθήσει να αναζητήσουμε την κατάλληλη υποστήριξη, είτε μέσω φίλων, είτε μέσω επαγγελματιών ψυχικής υγείας. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να προσφέρει εργαλεία για την κατανόηση και την επεξεργασία των συναισθημάτων μας.

Ένας άλλος αποτελεσματικός τρόπος για να καταπολεμήσουμε τη μοναξιά είναι η συμμετοχή σε δραστηριότητες που μας ενδιαφέρουν. Είτε πρόκειται για ομάδες χόμπι, είτε για εθελοντισμό, οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που προκύπτουν από αυτές τις δραστηριότητες μπορούν να ενισχύσουν την αίσθηση της σύνδεσης. Η συμμετοχή σε ομάδες που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα μπορεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο για την ανάπτυξη ουσιαστικών σχέσεων.

Τέλος, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη δύναμη της τεχνολογίας στη διασύνδεση με τους άλλους. Οι διαδικτυακές πλατφόρμες, αν και δεν αντικαθιστούν τις προσωπικές επαφές, μπορούν να προσφέρουν ευκαιρίες για επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Η χρήση εφαρμογών που διευκολύνουν τη συνάντηση με εκείνους που μοιράζονται παρόμοια ενδιαφέροντα μπορεί να είναι μια χρήσιμη στρατηγική για την καταπολέμηση της μοναξιάς.

 

Δημιουργία κοινωνικών δικτύων σε αστικά περιβάλλοντα

Η ανάπτυξη κοινωνικών δικτύων σε αστικά περιβάλλοντα απαιτεί στρατηγική και προγραμματισμό. Οργανωμένες δραστηριότητες, όπως τοπικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ και πολιτιστικές δραστηριότητες, μπορούν να φέρουν τους ανθρώπους κοντά και να προάγουν νέες σχέσεις. Η συμμετοχή σε τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να γίνει μια ευκαιρία για κοινωνική αλληλεπίδραση και ανάπτυξη δεσμών με βάθος.

Επιπλέον, οι δημόσιοι χώροι, όπως τα πάρκα και οι πλατείες, μπορούν να λειτουργήσουν ως κόμβοι κοινωνικής συνάθροισης. Η ενθάρρυνση της κοινότητας να χρησιμοποιεί αυτούς τους χώρους για κοινωνικές δραστηριότητες, όπως πικνίκ ή αθλητικές εκδηλώσεις, μπορεί να ενισχύσει την αίσθηση του ανήκειν. Αυτές οι πρωτοβουλίες προάγουν τη συνεργασία και τη σύνδεση μεταξύ των κατοίκων, μειώνοντας την αίσθηση της απομόνωσης.

Τέλος, η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση γύρω από τη μοναξιά είναι κρίσιμες. Κοινότητες που κατανοούν τις επιπτώσεις της μοναξιάς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν υποστηρικτικά δίκτυα. Η συνεργασία με τοπικούς φορείς, σχολεία και οργανώσεις μπορεί να συμβάλλει σε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι αισθάνονται ασφαλείς να μοιράζονται τις προκλήσεις τους και να ζητούν βοήθεια.

Η μοναξιά στις μεγάλες πόλεις είναι μια πραγματικότητα που απαιτεί προσεκτική και συντονισμένη προσέγγιση. Οι στρατηγικές υποστήριξης και η δημιουργία κοινωνικών δικτύων μπορούν να προσφέρουν την αναγκαία στήριξη στους κατοίκους, ενισχύοντας την αίσθηση της κοινότητας και της σύνδεσης. Με την αύξηση της ευαισθητοποίησης γύρω από αυτό το ζήτημα, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πιο υποστηρικτικό και συνδεδεμένο αστικό περιβάλλον, όπου οι άνθρωποι δε θα νιώθουν μοναξιά, αλλά θα βρίσκουν ευκαιρίες για σύνδεση και αλληλεγγύη.

tedxpanteionuniversity.com

μοναξιά στην Αθήνα
Facebook
LinkedIn
X
Email

Περισσότερα άρθρα